مسلم، نخستین شهید واقعة کربلاست.
شهادت او کمی پیش تر از حادثه کربلا رخ داده است و شب نخست ماه محرم به پاس فداکاری و جان فشانی های این سفیر شهید راه سرخ، شب حضرت مسلم بن عقیل نام نهاده شده است. مسلم الگوی محبت و وفاست. او عاشقی دل باخته بود که تا آخرین لحظه از عشق پاک خود به حسین(ع) دست بر نداشت و در اوج بی وفایی کوفیان به مولایش وفادار ماند.
زل میزند به دور و برش غصه میخورد
با هر نگاه شعله ورش غصه میخورد
حالا میان این همه نامرد روزگار
دارد برای تاج سرش غصه میخورد
