سه روز تا رقابت در نیویورک
در حالی که عقربه‌های ساعت نوید فرا رسیدن رقابت بزرگ در نیویورک را می‌دهند، از همین حالا تب و تاب شدیدی در جبهه دموکرات‌ها افتاده و برنی سندرز و هیلاری کلینتون در مناظره بروکلین برای هم سنگ تمام گذاشتند. دو طرف، از هر گونه انتقاد و حمله علیه هم دریغ نکردند. تحلیلگران، معتقدند که اهمیت انتخابات نیویورک آنقدر زیاد است که می‌تواند تقریبا سرنوشت‌ساز باشد و به همین دلیل است که دو رقیب از هر تلاشی جهت تبلیغ سوء علیه یکدیگر دریغ نمی‌کنند. مناظره آتشین بروکلین، نیز از این دست تلاش‌ها بود.
جنگ بین کلینتون و سندرز در شب بروکلین، با سخنان هیلاری آغاز شد. وزیر خارجه سابق، سندرز را بابت سخنان -به زعم وی- اشتباهش در مورد بانک‌های بزرگ در گفتگو با نشریه «دیلی نیوز» مورد عتاب قرار داد. سندرز هم در پاسخ، کلینتون را به معاملات محرمانه و بهره‌وری سودهای کلان از همین بانک‌ها متهم نمود. در حالی که هر دو نامزد دموکرات تقریبا وقار خود را از دست داده بودند، این بار سندرز بود که از هیلاری خواست تا متن گفتگوهایش با «گلدمن ساکس» را منتشر سازد یا در مورد موافقتش با افزایش حقوق 15 دلار در هر ساعت برای کارمندان برخی مناطق و یا کارشکنی در زمینه طرح درآمد مشمول تامین اجتماعی برای مردم توضیح دهد. کلینتون در پاسخ به قضیه افزایش حقوق گفت: «بله صراحتا می‌گویم که من به لایحه افزایش حقوق رای دادم». سندرز بلافاصله اظهار داشت: «ظاهرا متوجه منظور من نشدید. مردم آمریکا می‌خواهند دقیقا بشنوند که 15 دلار حقوق در هر ساعت یعنی چه؟». در این حین، با عصبانیت کلینتون، حالت تهاجمی در دو طرف تشدید شد و «وولف بلیتزر» -مجری CNN- که میاندار مناظره بود به دو نفر تذکر داد: «اگر قرار باشد هر دوی شما بر سر هم داد بکشید، هیچکدام از حضار و بینندگان قادر به شنیدن حرف‌های شما نخواهند بود».
هیلاری در جایی به موضوع لایحه کنترل فروش سلاح موسوم به «لایحه برندی» و نقش منفی سندرز در آن پرداخت و اظهار داشت: «سناتور سندرز، شما 5 مرتبه به آن لایحه رای منفی دادید و یکی از کسانی هستید که موجب بروز فاجعه‌های کشتار جمعی در آمریکا شده‌اند. فرق من با شما در همینجاست. من صراحتا به آن لایحه رای موافق دادم. در این لحظه، دختر یکی از مسئولان مدرسه «سندی هوک» که مادرش در آن کشتار به قتل رسیده بود از جای برخاست و از سندرز خواست که بابت این فاجعه از وی و ملت آمریکا طلب عذرخواهی کند. سندرز نیز پاسخ داد: «من لزومی به عذرخواهی نمی‌بینم چرا که شما باید از حق خود دفاع کنید و از تولید‌کنندگان سلاح شکایت کنید».
سندرز، دوباره به موضوع وال استریت اشاره کرد و با لحن تمسخرآمیزی به تقلید کلینتون پرداخت و اظهار داشت: «من همه اسناد مربوط به گفتگوهای پشت درهای بسته وال استریت را منتشر خواهم کرد. اما موضوع 200 هزار دلار یا 200 دلار یا 2 سنت نیست. آخر اصلا گفتگوی خاصی وجود نداشته است». هیلاری در پاسخ اعلام کرد که میلی به انتشار آن اسناد ندارد و در صورتی که «دانلد ترامپ» هم اسناد خود را منتشر سازد، وی این کار را خواهد کرد. سپس، وقتی که مجریان برنامه از سندرز خواستند که اظهارنامه مالیاتی خود را منتشر سازد، وی پاسخ داد: «من هیچ چیز پنهانی ندارم و تا جمعه اظهارنامه خود را در اختیار رسانه‌ها قرار می‌دهم». کمی بعد، کلینتون از سندرز خواست که توضیح بدهد که در کجا بهره‌های بانکی بر رفتار وی به عنوان یک سناتور تاثیر گذاشته است در حالی که مطمئن است که سندرز نمی‌تواند توضیح قابل قبولی ارائه بدهد.
در باب موضوع مناقشه فلسطین و اسراییل، کلینتون اظهار داشت: «شما سابقا در گفتگو با دیلی نیوز حمله سال 2014 اسراییل به غزه را محکوم کردی در حالی که اسراییل حق دفاع از خود در قبال هر گونه تهدید و تروریسم را دارد». سندرز پاسخ داد: «من کاملا حامی اسراییل هستم اما معتقدم اقدام اسراییل در آن زمان عمل درستی نبود. شما در سال 2012 ناتوان از میانجی‌گری درست بین فلسطین و اسراییل بودی. به شما می‌گویم که اگر می‌خواهیم به صلح بین این دو برسیم، باید با فلسطینیان با احترام و وقار برخورد کنیم».
سپس، کلینتون اشاره به نشست اخیر محیط زیست در پاریس کرد و آن را یکی از نشانه‌های درایت و رهبری جهانی دولت اوباما دانست. سندرز هم پاسخ داد: «من نمی‌دانم این تدریجی‌گرایی عوام‌فریبانه یعنی چه؟ حرکتی لاک‌پشتی می‌کنید و به آن هم افتخار می‌کنید؟ شما همانی هستی که تکنولوژی جدیدی در صنعت نفت و گاز ایجاد کردی و اتفاقا بسیاری از نگرانی‌های زیست‌محیطی زیر سر شخص شماست». کلینتون بلافاصله واکنش نشان داد: «من واقعا نمی‌دانم شما چه می‌گویید؟».
در بخش بعدی، کلینتون ضمن دفاع از تصویب «قانون جنایی 1994»، اعلام کرد که این قانون به درستی اجرا نشد و هنوز در سطوح مختلف نظیر استخدام و اجاره دادن خانه نژادپرستی و تبعیض نژادی وجود دارد». در این لحظه سندرز اظهار داشت: «خانم کلینتون آیا شما نبودید که در دهه 1990 خطاب به سیاه‌پوستان گفتید «ابرجنایتکاران»؟ کلینتون پاسخ داد: «خیر، من چنین چیزی هرگز نگفته‌ام».
یکی از زیرکی‌های سندرز در مناظره نفس‌گیر بروکلین این بود که خطاب به «جک تَپِر» مجری برنامه گفت: «خانم کلینتون عملا به جوان‌های این ممکلت توهین کرد. او اظهار داشته که «ممکن است جوان‌ها تحت تاثیر تحریک دیگران رای خود را در هر لحظه تغییر دهند». این یعنی توهین به شعور جوان‌های کشور من. ما هر چه داریم از همین جوان‌ها داریم. ضمنا باید بگویم که ضمن افتخار به عنوان سناتور ورمونت، مفتخرم که متولد نیویورک هستم. حالا وقت پیروزی با حمایت‌های شما همشهریانم است».
هیلاری کلینتون در پایان مناظره در حالی که سعی می‌کرد اعتماد بنفس زیادی از خود نشان دهد، در جمعیت هیجان ایجاد کرد و گفت: «از بودن در بروکلین خیلی خوشحالم. عالی بود».
اکنون تمامی تلاش مشاوران سندرز بر این است که اَبَرنمایندگان را متقاعد به تغییر رای به نفع سندرز کنند. اهمیت مناظره بروکلین از آن جهت بسیار است که می‌تواند در تغییر نگرش مردم ایالت بزرگ نیویورک نسبت به یک نامزد نقش اساسی داشته باشد. مشاورین کلینتون به خوبی می‌دانند که سندرز به 56 درصد از آرای باقیمانده جهت پیروزی نهایی نیاز دارد و به همین دلیل همه تلاش خود را جهت توقف سیر صعودی چشمگیر اخیر وی می‌کنند.
در حالی که مشاورین سندرز به او گفته‌اند که بر روی فسادهای اقتصادی و سیاسی کلینتون و پرونده‌های نیمه‌باز او دست بگذارد، تنها دستاویز کلینتون در قبال سندرزی که خیلی سالم‌تر و پاک‌تر از او عمل کرده، متهم کردن سناتور میانه‌رو به نداشتن تجربه اداره کشور است. کلینتون، 8 سال تمام به عنوان نماینده نیویورک در سنا فعالیت کرده و سندرز هم متولد نیویورک است و کودکی خود را در منطقه بروکلین نیویورک گذرانده و در ته کلامش می‌شود لهجه نیویورکی را دید.
طی روزهای اخیر حملات دو طرف آنقدر نسبت به هم زیاد بوده که مورد توجه رسانه‌های بین‌المللی قرار گرفته است. سندرز، از رای دهی کلینتون به جنگ عراق، جریانات پشت پرده وال استریت، و ایمیل‌های محرمانه (که البته پای FBI را هم به پرونده کشانده) به عنوان پاشنه‌های آشیل هیلاری بهره برده و توانسته با همراه کردن لشکرکشی خیابانی با این جریانات، رسانه‌ها و مردم را تا حد قابل توجهی با خود همراه نماید.
