1.تا که بودیم نبود کسی
2./ کشت مارا غم بی هم نفسی
/تا که رفتیم همه یار شدن
/ خفته بودیم همه بیدار شدند
/ قدر آن کس بدانید که هست
/ نه در آن لحظه که افتاد و شکست
/ بودیم و کس نمیداشت که هستیم
/ باشد که نباشیم و بدانند که بودیم
+ نمیدونم از کیه! شعر قشنگیه. مربوطه به تشییع جنازه جناب سلحشور،
هی دل غافل