آدم یاد جوونی هاش میفته...
یاد جنب و جوش
بی انتهاش و خستگی شدید بعد اون یاد خوابیدن سر موقع و بیدار شدن سر وقت
یاد اینکه همیشه آرزو داشتم یه بار بیدار باشم و صبح شدن آسمان رو ببینم :)
اما نمیشد. کاش همیشه اینطور بمونه و صبح شدن رو ندونم چطوریه تا مدت ها
...
یاد بی خیال بودن
واقعا عجیبه! مرموزه چطور میشه که یک قوه در بازه زمانی مشخص در قبل و بعد اوجش دو دیدگاه متفاوت دو تصویر دو حس مختلف رو از یک فرد یا چیزی به انسان منتقل کنه، که دقیقا 180 درجه باهم فرق دارن اون لحظه چی میشه اون محدوده خیلی عجیبه.! و انسان این طور به دردسر بیفته که چرا عصبانی شدم چرا احساساتی شدم چرا...
قوه هایی که در قدرت انتخابت تاثیر میذاره
گاهی واقعا سخت میشه، زیاد درگیرش نیست، ولی وقتی فکر میکنه ترسناک میشه براش که نکنه! اینم بیفته تو این وضعا شاید برای ایناست برای سوال هایی که پشت سر این دغدغه میاد زیاد فکر نمیکنه برای همون همینطوری داره میگذره و! با خودش فکر میکنه نکنه اینطوری بشم منم درگیر این مشکلات چرت و پرت بشم که زندگی هارو آرزو ها رو حیف میکنه و نابود فکر هایی که الآن ها داشت همش نیست و نابود بشه سفر هایی که میخواست بره!
بی سر و صدا سخت کار کنید
مدتی از هیاهوی دنیا دور باشید، به وقتش موفقیتتان خودش سر و صدا خواهد کرد
...
